Drie koetshuizen om kasteel Duivenvoorde
Rond het midden van de 18de eeuw stonden er drie koetshuizen om kasteel Duivenvoorde; twee voor het kasteel en één ernaast. Dit laatste koetshuis is als enige overgebleven. Hier staan met regelmaat de parkrijtuigen van de vroegere bewoners geparkeerd.
Uniek nog steeds bewoond kasteel uit de 13de eeuw
Duivenvoorde is een uniek en nog steeds bewoond kasteel en landgoed waarvan de wortels teruggaan tot in de 13de eeuw. Ooit stond hier een grote, vierkante verdedigingstoren. Resten van deze toren zijn nog steeds zichtbaar in de gevel van het kasteel en in het Voorhuis. In de latere middeleeuwen groeide de behoefte aan woonruimte en verrezen er rondom de toren, die tot in de 17de eeuw bleef bestaan, verscheidene vleugels.
Grote verbouwing in 1631
In 1631 werd het kasteel onder leiding van de toenmalige eigenaar Johan van Wassenaer (1577-1645) grondig verbouwd, waarbij het huidige grondplan ontstond. De muren en daken van de middenbouw en noordvleugel stammen nog uit die tijd. Het voorplein was nog afgesloten met een gekanteelde muur met een zandstenen poort en een houten ophaalbrug ervoor.
Verbouwing in 1717
De volgende verbouwing vond in 1717 plaats. Men streefde destijds naar symmetrie en dus werd de zuidvleugel nagenoeg identiek gemaakt aan de noordvleugel. Ook binnen in het kasteel werd er veel verbouwd en gemoderniseerd. De pronkzaal van het kasteel, de Marotzaal, dateert uit deze tijd. De voor Nederland unieke Lodewijk XIV zaal werd vermoedelijk ontworpen door hofarchitect Daniel Marot (1661-1752). In de betimmering werden levensgrote portretten aangebracht van de opeenvolgende generaties Van Wassenaer die het kasteel in eigendom hadden.
Latere verbouwingen
De daaropvolgende verbouwingen in en om het kasteel dateren uit de 19de eeuw. Zo werd er een terras met twee bruggen voor het kasteel aangelegd, werden er plafonds gewijzigd, nieuwe betimmeringen aangebracht en werd de Marotzaal wit met goud geschilderd.
De restauratie in 1958-1963
Bij de laatste restauratie van het kasteel door de architect Elias A. Canneman (1905-1987) werd Duivenvoorde – waar mogelijk en aanvaardbaar – teruggebracht naar de toestand van 1631 en 1717. Het uitgangspunt was een zuivere, technische restauratie, zonder toevoegingen of verfraaiingen. Het 19de-eeuwse neogotische portaaltje, het terras voor het huis, en enkele 18de-eeuwse elementen werden behouden, maar verder werd het pand gerestaureerd ‘zoals het was’.
Restauratie-opdrachten door Restauratiecentrum Stolk Balkbrug
Volledige foto-album(s) restauraties museum rijtuigen Kasteel Duivenvoorde
►Ezelwagen Kasteel Duivenvoorde…
►Duc Panier Kasteel Duivenvoorde…
►Bokkenkar Kasteel Duivenvoorde…
